Kerstconcert 2024
Volkskerstzang in de Levensbron, vrijdag 13 december met als thema "Ieder mens telt mee".
Ieder mens telt mee
Dat is dit jaar ons thema en tevens wens voor iedereen. Wat zou het mooi zijn als ieder ook naar dit thema zou leven. Het benadrukt dat ieder mens waardevol is, ongeacht afkomst, geloof, leeftijd of achtergrond. Maar als we eerlijk zijn en kijken wat er zich allemaal in de wereld afspeelt, dan weten we dat het niet te realiseren is.
In de wereld is er veel onrust, oorlog en wordt strijd tussen landen uitgevochten over de hoofden van onschuldige volwassenen en kinderen. Mensen worden gedwongen hun huizen te verlaten, armoede zet hele gezinnen buiten spel. Discriminatie en uitsluiting maken dat talenten onbenut blijven. Hoe kan het dat in een wereld met zo veel mogelijkheden, wij nog steeds mensen vergeten?
Ieder mens telt mee is geen loze uitspraak. Het is een opdracht, een belofte. Het is een oproep om niet alleen te zeggen dat iedereen meetelt, maar ook om het te laten zien. In hoe we omgaan met elkaar, in de keuzes die we maken, groot en klein. Juist in de chaos van de wereld ligt onze verantwoordelijkheid. Het begint bij ons, bij u, bij mij, door te luisteren te zien en te handelen. Doet u mee ?? Want als we wachten tot anderen het doen, wachten we voor niets……..
De Hooi & stro Kapel
De hooi & stro kapel uit Ridderkerk staat al meer dan 40 jaar garant voor gezelligheid en goede muzikale ondersteuning op feesten, evenementen of andere speciale gelegenheden. Vanavond treden zij hier in “De Levensbron” op, om samen met koor “De Dukdalf” voor u een mooie avond te verzorgen.
Kerstverhaal
Het was een koude winter in een klein dorpje waar iedereen elkaar kende. De mensen hadden het niet breed, maar er werd wel goed voor elkaar gezorgd. Toch was er 1 man, die vaak alleen door het leven ging: Meneer Willem. Hij was een oude klokkenmaker, stil en teruggetrokken, met een klein winkeltje vol oude klokken en horloges. Kinderen noemden hem “De gekke klokkenman”, en liepen met een boog om hem heen. Veel dorpsbewoners hadden weinig met hem te maken, en sommigen vonden hem maar een zonderling.
Willem had niemand die hem bezocht. Zijn familie was lang geleden vertrokken naar de stad en hij hield zich rustig bezig met het herstellen van de oude klokken, alsof hij met iedere tik de tijd een beetje terug wilde draaien. Voor het dorp leek hij onzichtbaar te zijn.
Op een dag brak er een hevige sneeuwstorm uit die het hele dorp bedekte onder een dikke laag sneeuw. Wegen waren onbegaanbaar en de meeste mensen bleven veilig binnen. Maar in de chaos en kou verloor de kerkklok, die al eeuwenlang het hart van het dorp was, plotseling haar ritme. Ze tikte traag, sloeg op de verkeerde tijden en viel uiteindelijk stil. De dorpsbewoners verzamelden zich bezorgd bij de kerk, de klok was voor hen meer dan een instrument – het was hun ritme, hun houvast. Zonder de klok wisten de boeren niet wanneer ze moesten opstaan, de kinderen niet wanneer de school begon en het voelde alsof iets heel waardevols verloren was gegaan.
Terwijl het hele dorp zich vertwijfeld afvroeg wat er gedaan kon worden, kwam Willem langzaam door de sneeuw naar de kerk. De mensen vielen stil en keken naar hem, verbaasd dat hij, de eenzame klokkenmaker, de kou had getrotseerd. Zonder een woord te zeggen ging hij naar binnen en begon aan het uurwerk te werken. Hij besteedde uren aan het opnieuw afstellen van de tandwielen, het schoonmaken van de roestige veren, en het bijstellen van de slinger die lang niet onderhouden was.
Uiteindelijk klonk er een luide, heldere slag door het dorp. De kerkklok leefde weer, luidde zuiver en sterk. De dorpsbewoners begonnen te juichen en kwamen naar Willem toe, sommigen met tranen in hun ogen. Ze bedankten hem, en voor het eerst in lange tijd glimlachte Willem. Hij voelde zich gezien en gewaardeerd.
Die dag realiseerde het dorp dat ze iemand al jaren hadden overgeslagen. De stille, teruggetrokken klokkenmaker die ze nauwelijks kenden had iets belangrijks hersteld en was onmisbaar geweest. Ze hadden hem over het hoofd gezien, maar die dag begrepen ze dat ieder mens, hoe stil of onopvallend ook, een waardevolle plek in de gemeenschap had.
Vanaf dat moment veranderde er iets. Mensen begonnen vaker langs zijn winkel te gaan voor een praatje, kinderen vroegen hem om verhalen over klokken en oude tijden, en hij werd uitgenodigd voor dorpsbijeenkomsten waar hij voorheen nooit bij betrokken was. En Willem, die jarenlang in stilte had geleefd, voelde zich langzaam maar zeker deel van de gemeenschap.
De moraal van het verhaal? Ieder mens telt mee, hoe onzichtbaar of teruggetrokken ze soms ook lijken. We hebben allemaal een unieke rol, een talent of een bijdrage die op een onverwacht moment van onschatbare waarde kan zijn. Als we ons openstellen voor anderen, ontdekken we dat iedereen een onmisbare schakel kan vormen voor een ander.
De ervaring van koorlid Janny Jorissen over ons concert.
Waaaaauh lieve koorleden ons derde kerstconcert in de levensbron en wat was het geweldig een ware happening.
Nou daar gaan we dan, nou eigenlijk ik ga, en dan zal je denken weer over hetzelfde ja weer hetzelfde maar dan totaal anders, wel dezelfde pracht locatie. De mensen stonden om kwart voor zeven al te dringen om het eerste binnen te zijn en het liefste allemaal vooraan om ons allemaal goed te kunnen zien (hoe geweldig voor ons en nog net geen handtekeningen gevraagd).
Het HOOI EN STRO kapel, gaven de mensen buiten al een warm welkom, er werd meegezongen en zelfs geapplaudisseerd, zo jammer want had het graag gezien maar we kunnen niet alles meekrijgen.
Ze kwamen spelend binnen en waar het koor gelijk mee inzette, heel ontroerend al spreek ik nu voor mezelf. We stonden al in dikke rijen opgesteld wat eigenlijk in onze begrippen heel snel ging, ja ja we leren vrij snel. De kerk was werkelijk helemaal volgestroomd, zo bijzonder om te zien en we zijn natuurlijk de beste dan is het ook wel weer niet zo vreemd. Nou hup hup, naar binnen echt een heel mooi moment, al blijft het altijd een beetje spannend maar dat is ook weer goed om in de pas te blijven lopen.
Ons eerst lied was gelijk een binnenkomertje, ....als het kerst is ....in een bekend refrein, heb je natuurlijk over nagedacht Ro nou GELUKT.
Ik kan zeggen schrijven over alle liedjes dat het goed ging, maar ik denk voor ons.. HET KOOR... Dona Nobis geweldig is om te zingen en voor de mensen om hiernaar te luisteren: ik geef het een dikke 10.
Esther heeft ons begeleid met haar verhalen en een mooie warme stem, en waar het ook over ging en zeker in deze tijd die we allemaal voelen, gewoon dat ieder mens meetelt misschien leren we er met zijn alle van, ik bedoel niet het koor maar gewoon als mens onder de mensen. En als onderbreking kwam Hooi en Stro met optredens wat zo leuk en gezellig was, de kinderen waren het daar zeker mee eens. Wij als koor genoten daar ook echt van, ontladen en mee galmen, te leuk.
Na afsluiting zongen Ro en Esher en zullen wij dan ongemerkt weglopen nou dat ging niet helemaal geweldig moeten we nu of niet, en Miep wilde helemaal niet weg ,die ging gewoon op de grond liggen, gelukkig goed afgelopen, en weer snel op de been.
Ik vind dat we een geweldig concert hebben gegeven, veel aan Ro te danken zeker ook het repertoire en het erin proppen.
Ook het warme ontvangst van alle vrijwilligers is zo te voelen, super mooie mensen niets teveel, gewoon liefde wat je voelt. En Bets en Paulien hebben voor zoveel gezorgd alleen het eten al was heerlijk. Drinken, ja niets zijn we te kort gekomen, hartelijk dank daarvoor. Niets komt aangewaaid, waanzinnig veel werk heeft het bestuur verricht en dat jaar na jaar en wij schuiven gewoon aan, al bedenken we zeker Wat een werk het is DANK DANK hiervoor, namens ons allen.
En het mooie is, hoe ziek of geopereerd of wat er aan de hand is, we willen het niet missen. Marrie net een nieuwe knie, ja hoor ze is er met ondersteuning, Fred geopereerd en dat was ook zeer recentelijk en ach hij was er. Ik, Janny, die alleen maar dacht al moet ik kruipen, en dan zoveel onder ons wat ik niet weet.
Maar Bets dat komt echt door jou. De aandacht, telefoontje, appjes, wil dat toch even benoemen en het geeft iets van samen zijn.
Nou ik ga nu maar stoppen wil gewoon zeggen tot het volgende
KERSTCONCERT....
.. dit gedichtje is van WWW.KNIPOOG.NU
DAG MOOI MENS
JE DOET ER TOE
VANDAAR VOOR JOU
DIT COMPLIMENT
EN TWIJVEL NOOIT
MEER AAN JEZELF
WANT JIJ BENT GOED
ZOALS JE BENT
Lieve groet en alle moois voor het komende jaar
Janny
